به بهانه آغاز فروش دایون y5 :آیا آفرودر های چینی واقعا شاسی بلند های آفرودی هستند؟

از سوی دیگر اما خودروسازان چینی همان‌طور که در دیگر کلاس‌های خودرویی مثل کراس‌اوورها و سدان‌ها بشدت فعال هستند و روزانه محصولات جدیدی را معرفی می‌کند، اخیراً به‌سرعت آفرودرهای زیادی را هم به نمایش درآورده‌اند. مطرح‌ترین خودروساز چینی در این بخش گریت وال است. این شرکت در اواخر سال ۲۰۲۰ شاسی‌بلند آفرودی جدیدی بنام تانک را از طریق برند لوکس خود یعنی Wey معرفی کرد. این خودرو اما آن‌قدر با استقبال خوبی مواجه شد که گریت وال تصمیم گرفت تانک را به یک برند مستقل برای ساخت شاسی‌بلندهای آفرودی مختلف تبدیل کند.

سپس این شرکت در نمایشگاه‌های خودروی چین به‌سرعت اقدام به معرفی مدل‌های جدیدی شامل ۴۰۰، ۵۰۰، ۷۰۰ و ۸۰۰ در نمونه‌های تولیدی یا نزدیک به تولید کرد؛ اما آیا ساخت اس‌یووی‌های آفرودی واقعی و حرفه‌ای به همین آسانی است و می‌توان در عرض یک سال شش آفرودر مختلف را توسعه داده و معرفی کرد؟ اگر ساخت چنین خودروهایی این‌قدر آسان است چرا فورد و تویوتا و لندروور سال‌ها زمان صرف توسعهٔ برانکو و لندکروزر و دیفندر کردند؟ این در حالی است که این آفرودرهای چینی با ادعاهای بلندپروازانه‌ای مثل رقابت با همین نام‌های بزرگ مذکور معرفی می‌شوند.در این بین هم خودروسازان گمنامی نظیر دایون  هم که در مقابل کمپانی گریت وال هیچ محسوب می شوند خودروهای با نام آفرودی تولید می کنند که در نوع خود بسیار عجیب بوده و عجیب تر از آن که همین گمنام ها به بازار ایران می آیند.

اما توانایی‌های آفرود این چینی‌های تازه‌وارد همچنان یک علامت سؤال بزرگ است. البته گریت وال قبلاً در هاوال H9 تا حدودی توانایی‌های خود را در زمینهٔ ساخت شاسی‌بلندهای آفرودی نشان داده است اما آیا این تجربه و توانایی آن‌قدر زیاد است که می‌تواند در مدت بسیار کوتاهی چندین مدل آفرودی مختلف در اندازه‌ها و کلاس‌های مختلف تولید کند درحالی‌که شرکت‌هایی مثل فورد و تویوتا با آن همه سابقه در ساخت اس‌یووی‌های آفرودی چندین سال را صرف توسعهٔ فقط یک مدل می‌کنند؟ به‌عنوان‌مثال، فورد برای توسعۀ برانکو حتی سال‌ها فروم‌های مختلف خودرویی را زیر نظر داشته تا با خواسته‌های خریداران آشنا شود اما چینی‌ها ظرف فقط یک سال چندین آفرودر مختلف معرفی می‌کنند!

چیزی که می‌توان نتیجه گرفت این است که خودروسازانی مثل گریت وال صرفاً با استفاده از یک شاسی نردبانی و قرار دادن بدنه‌هایی مختلف روی آن و همین‌طور افزایش ارتفاع از زمین چنین خودروهایی را با ادعاهای بزرگ به‌سرعت معرفی می‌کنند. در این اس‌یووی‌ها همچنین نوآوری‌ها و تکنولوژی‌های آفرودی خاصی هم دیده نمی‌شود و معمولاً از همان تجهیزاتی که سال‌ها است در بازار وجود دارد مثل قفل دیفرانسیل استفاده می‌کنند. این چینی‌های جدید صرفاً قصد دارند با طراحی‌های پرزرق‌وبرق و کابین لوکس و چشمگیر نظر خریداران را جلب کرده و از این تب آفرود سواری نهایت استفاده را ببرند.

این خودروها هرچند در ظاهر جذاب و توانمند هستند اما قطعاً در دنیای واقعی هرگز قابلیت اطمینان و توانایی‌های آفرودرهای مشهور جهان که سال‌ها وقت و انرژی صرف توسعهٔ آن‌ها شده است را ندارند. البته قطعاً این تلاش چینی‌ها ستودنی است که با تجربه و سابقه‌ای اندک دست به ساخت چنین خودروهایی می‌زنند اما ره صدساله را نمی‌توان یک‌شبه طی کرد. حتی خودروسازان کره‌ای که تجربهٔ بسیار بیشتری از چینی‌ها داشته و در اکثر بازارهای جهانی با خودروسازان بزرگ رقابت می‌کنند هم هنوز جرأت ورود به بخش اس‌یووی‌های آفرودی را پیدا نکرده‌اند.

بنابراین، بهتر است چینی‌ها بجای ساخت عجولانهٔ این همه مدل مختلف، وقت و سرمایهٔ خود را صرف ساخت یک خودروی آفرودی حرفه‌ای کنند. البته مطمئناً این خودروسازان که قصد هرچه مطرح‌تر کردن خود را دارند، به این موارد توجهی نخواهند داشت و صرفاً می‌خواهند با افزایش عمدتاً بی‌مورد تنوع محصولات خود، فقط خریداران بیشتری را جذب کنند. البته این موضوع فقط در مورد خودروهای آفرودی چینی صدق نمی‌کند و در محصولات دیگر آن‌ها هم دیده می‌شود. کافی است به سبد محصولات یکی از خودروسازان بزرگ چینی نگاه کنید تا انبوهی از برندها و مدل‌های مختلف را ببینید که بسیاری از آن‌ها باهم همپوشانی داشته و رقیب داخلی یکدیگر محسوب می‌شوند.

درمجموع به‌عنوان نتیجه‌گیری باید گفت هرچند پیشرفت چشمگیر خودروسازان چینی هرگز قابل کتمان نیست اما این شرکت‌ها هنوز هم راهی نسبتاً طولانی را برای رسیدن به همتایان جهانی خود در پیش دارند. البته می‌توان با کاهش زیربرندها و تنوع محصولات و در عوض تمرکز بیشتر روی مدل‌هایی محدودتر اما حرفه‌ای‌تر این فاصله را کمتر کرد اما بازار میلیونی خودروی چین و ولع خودروسازان داخلی این کشور برای کسب سهم بیشتر از این بازار با هر شیوهٔ ممکن اجازهٔ این کار را نمی‌دهد. بااین‌حال، ممکن است در دوران الکتریکی این شرایط تغییر کرده و چینی‌ها بتوانند خود را به خودروسازان باسابقهٔ جهانی برسانند.‌