رئیس انجمن قطعه‌سازان خودرو:

تحریم داخلی تیشه بر ریشه قطعه‌سازان زده است

صنعت خودروسازی و قطعه‌سازی کشور به اندازه‌ای استراتژیک است که در کانون توجهات دشمنان و معاندین این مرز و بوم قرار دارد. اما آنچه این روزها را برای قطعه‌سازان کشور سخت کرده است، تحریم‌های داخلی است

چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۷ 0

متن کامل خبر :

پردیس خودرو- از روزهایی که اولین کارگاه‌های قطعه‌سازی در این کشور شروع به فعالیت کردند، بیش از چهار دهه می‌گذرد. کارگاه‌های دیروز تبدیل به کارخانجات عظیم قطعه‌سازی امروز شدند که با ایجاد اشتغال برای بیش از 550 هزار نفر، هم اکنون رکن اصلی صنعت خودروسازی کشور هستند.

هر چند این بخش از صنعت نیز همانند سایر بخش‌ها، فراز و فرودهای بسیاری را از سر گذرانده است، اما همواره مسیر صعود رو در زمینه‌های تولید، فناوری و کیفیت پیموده است. صنعت قطعه‌سازی کشور امروز با به دوش کشیدن بیش از 4 درصد از تولید ناخالص داخلی، خود را برای دستیابی به سهم 6 درصدی از تولید ناخالص ملی در افق 1404 آماده می‌کند. افقی که صادرات 6 میلیارد یورویی را برای این صنعت به همراه خواهد داشت.

قطعه‌سازان کشور در قالب بیش از 1500 واحد تولیدی، نیاز 85 درصدی خودروسازان کشور را تأمین کرده و از خروج 15 میلیارد دلار ارز از کشور جلوگیری می‌کنند.

حال که صنعت خودرو و قطعه کشور در راس هرم اقتصاد کشور قرار گرفته‌اند، بی‌دلیل نیست که همواره تحت هجمه‌های داخلی و خارجی قرار بگیرند. خاطرات روزهای تحریم‌های بین المللی هنوز از یاد قطعه‌سازان کشور نرفته است؛ زمانی که صنعتگران قطعه‌ساز ناگهان با پیمان‌شکنی شرکای خارجی روبرو گردیدند و متعاقباً تولید خودرو در کشور با افت 50 درصدی روبرو شد. فعالان این بخش دو راه بیشتر در پیش رو نداشتند؛ یا کارخانجات خود را تعطیل می‌کردند که در این صورت هجوم خیل بیکاران امنیت داخلی کشور را به خطر می‌انداخت و متعاقب آن کاهش و توقف تولید خودرو موجب افزایش قیمت این محصول می‌شد، یا راه دوم که راهی بود بس دشوار، باید کفش آهنین پوشیده و سراسر عالم دنبال تأمین مواد اولیه و قطعاتی می‌شدند که سالها به بهانه‌های مختلف از خودکفایی آنها جلوگیری به عمل آمده بود.

قطعه‌سازان کشور، سربازان بی نام و نشان اقتصاد، راه دوم را انتخاب کردند و با عزمی جزم، نه تنها ظرف چند ماه آمار تولید خودرو در کشور را به جایگاه اول برگرداندند، بلکه شروع به استفاده از پلتفرم‌های جاری برای تولید خودروهای وطنی کردند. در همان روزهای سخت بود که برای اولین بار گوش مردم کشور با اسامی خودروهایی چون دنا، رانا و تیبا آشنا شد.

روزگار سخت تحریم‌ها سپری شد و از آن ایام سربلندی و تجربه برای قطعه‌سازان کشور به جا ماند. تجربه بر روی پا خود ایستادن بزرگترین حاصل آن دوران بود. تمامی آن حوادث به ما ثابت کرد که صنعت خودروسازی و قطعه‌سازی کشور به اندازه‌ای استراتژیک است که در کانون توجهات دشمنان و معاندین این مرز و بوم قرار دارد. اما آنچه این روزها را برای قطعه‌سازان کشور سخت کرده است، تحریم‌های داخلی است که از دو ناحیه تیشه بر ریشه این صنعت می‌زند.

اولین گروه از معاندین این صنعت کسانی هستند که در قالب ارگانها و نهادهایی هر چند اقتصادی، اما ناآشنا به مبانی بین‌المللی صنعت خودرو و قطعه، باعث تشتت و تخطئه شرایط اقتصادی این صنعت می‌شوند. نهادهایی چون شورای رقابت که با قیمت‌گذاری غیراصولی و نامعقول خودرو در کشور، در عمل باعث کاهش کیفیت محصولات، نارضایتی مصرف کننده و زیان‌های هنگفت مالی و اقتصادی تولیدکنندگان شده‌اند. اینها نهادهایی هستند که هر چند با نیات خیر وارد کارزار شده‌اند، اما در عمل به دلیل فاصله گرفتن از فلسفه وجودی سازمان خود، صرفاً به موانع اقتصادی جدی در راه پیشرفت صنعت خودروسازی و قطعه‌سازی تبدیل گردیده‌اند. قطعاً برای حل این معضل نیز چاره‌ای جز پیگیری راه‌کارهای قانونی و حقوقی جهت حذف یا اصلاح قوانین مربوط به این نهادها وجود ندارند که هر چند کاری است دشوار و زمانبر، اما ممکن است و مثمر ثمر.

اما گروه دوم مشکل‌سازان داخلی که سرسخت‌ترین و با انگیزه‌ترین دشمنان این صنعت هستند، گروهی هستند که از محل تخریب و تعطیل صنعت خودروسازی و قطعه‌سازی دارای منفعت مالی بوده یا خواهند بود. اینها همان گروهی هستند که سوار بر موج احساسات جامعه و با ارائه آمار و ارقام عجیب سعی در تحریک فضای عمومی جامعه بر ضد محصولات داخلی دارند و تقصیر تمامی تصادفات و مرگ و میرهای جاده‌ای کشور را بر خلاف واقع بر دوش خودروسازان و قطعه‌سازان کشور می‌اندازد. امثال این معاندین را می‌توان در تمامی بخش‌های صنعت کشور یافت که همواره با پدید آوردن موج منفی درخصوص تولیدات ملی و میهنی، ترویج استفاده از محصولات خارجی و وارداتی می‌کنند. این گروه همان دلالانی هستند که از محل واردات خودرو و قطعه و سوار بر موج افزایش نرخ ارز و سیاست‌های یک شبه وارداتی، منافع مالی سرشار می‌برند.

بدین‌جهت بر تمامی فعالان بخش قطعه‌سازی و خودروسازی و همچنین انجمن‌های مربوطه واجب است تا با روشن‌گری و ارائه آمار درست از این صنعت، اذهان عمومی را متوجه اهمیت صنعت قطعه‌سازی و خودروسازی‌کنند و مردم را نسبت به تاثیر چشم‌گیر و مثبت این صنعت در زندگی تمامی مردم آگاه کنند.

هر چند تولیدات با کیفیت و رقابتی موجب وفاق عموم مردم با این صنعت خواهد بود، اما از طرف دیگر نیز منافع شخصی و نامشروع نیز عامل قوی در فضاسازی منفی توسط دشمنان این صنعت خواهد بود. همان دشمنانی که گهگاه دم از تعطیل نمودن شرکت‌هایی چون ایران خودرو و سایپا زده و کمپین‌های نخریدن خودرو و غیره راه می‌اندازند اما همواره یک سوال باید از این گروه پرسیده شود که در صورت توقف تولید داخل، برای واردات خودرو مورد نیاز کشور باید سالانه 22 میلیارد دلار یعنی چیزی قریب به نصف درآمد حاصل از فروش نفت کشور، صرف واردات خودرو شود. این در حالی است که بیش از 800 هزار شغل در کشور از بین خواهد رفت و برای ایجاد شغل جدید برای این افراد نیز به رقمی بالغ بر 40 میلیارد دلار سرمایه نیاز خواهد بود که عملاً رقمی است دست نیافتنی و این وضعیت یعنی ورشکستگی کامل کشور.

به این دلیل است که می‌توان گفت عناد و دشمنی این گروه، نه فقط با صنعت خودرو و قطعه، بلکه با کل مردم و کشور است.

بنابراین، اینجاست که به جد می‌توان گفت قطعه‌سازن و خودروسازان مجاهدین اقتصاد کشور هستند. کارآفرینانی فروتن که این ناملایمات و بی‌انصافی‌ها را صرفاً به دلیل داشتن روحیه میهن پرستی و تعهد اخلاقی به مبانی اقتصاد مقاومتی تحمل نموده و اجر دنیوی و اخروی خود را از خدای منان و وجدان بیدار خود خواستارند.

به امید روزی که تمامی هموطنان، با همسویی با صنعت‌گران و تولید‌کنندگان داخلی، دست دشمن را، چه داخلی و چه خارجی، از ثروت‌های این مملکت قطع کنند.