راه برون رفت واردکنندگان خودرو از شرایط فعلی چیست؟
واردات خودرو در کشور ما همیشه با چالش های بسیاری رو به رو بوده و سرمایه گذاری در این حوزه با ریسک بسیار بالایی همراه است. البته بر طبق مفاهیم مدیریت مالی، ریسک و بازده دو مفهوم هم جهت با یکدیگر به شمار می روند و رابطه ای مستقیم بین این دو متغیر برقرار است، بدین معنی که هرچه ریسک یک فعالیت بالاتر باشد بازده آن نیز بالاتر خواهد بود.
پردیس خودرو-در ایران بعد از انقلاب 1357 واردات خودرو به کشور در سه دوره با ممنوعیت رو به رو گردید. دوره اول به اوایل انقلاب و دوره جنگ مربوط میشد که کشور با چالشهای ارزی و کمبود نیروی انسانی برای صنعت خودروی کشور مواجه بود. دوره دوم سالهای 1373 تا 1383 را شامل میشود که واردات خودرو به منظور حمایت از صنعت خودروسازی به طور کلی ممنوع شد. دوره سوم نیز در حقیقت، دوره دوم ریاست جمهوری آقای روحانی را شامل میشود که وزارت صنعت، معدن وتجارت ایشان یک شبه و بدون اعلام قبلی سامانه ثبت سفارش خودرو را مسدود مینماید و باعث ماجراهایی میشود که عموم از آن اطلاع داشته و این اتفاقات و آسیبهای ناشی از تصمیمات غیر حرفهای تا کنون گریبانگیر مردم و فعالان حوزه واردات خودرو شده است. نکته قابل توجه آن است که، آقای روحانی در مبارزات انتخاباتی خود به طور دائم صحبت از به عضویت درآمدن ایران در سازمان تجارت جهانی، در صورت انتخاب مجددشان به میان آورده بودند که متاسفانه تا کنون به وقوع نپیوسته است.
این چالشها در واردات خودروی کشور در حالی اتفاق افتاده است که بیش از 95 درصد خودروهای فروش رفته در ایران داخلی هستند و تنها 3 تا 5 درصد بازار کشور مربوط به اتومبیل های وارداتی میباشد، اما همین درصد اندک در حقیقت ویترین بازار خودروی کشور میباشد و افزایش یا کاهش قیمت در این بخش از بازار مستقیما روی نود و پنج درصد دیگر هم تاثیر میگذارد.
بر اساس نظر بسیاری از فعالان و کارشناسان حوزه خودرو، دوره سوم ممنوعیت واردات، یعنی زمان ریاست جمهوری آقای روحانی و همزمان با آن، تصمیماتی که توسط وزیران صمت(صنعت، معدن و تجارت) ایشان به بازار تحمیل شده سبب گردید تا بازار اتومبیل فعلی، بدترین از نوع خود بعد از انقلاب باشد. قیمت انواع خودرو ظرف چند ماه دو، سه یا چند برابر شده و بلاتکلیفی و ناامیدی در تمام جنبه های فعالیت در این حوزه دیده می شود . در زمانی که قیمت ارز و شرایط سیاسی حاکم بر جامعه ثبات نسبی داشت، تعرفههای جدید و تصمیمات یک شبه، باعث افزایش قیمتها گردید و حالا هم سیاستهای ارزی بی ثبات کننده دولت، رانت، قاچاق و فساد در بحث ثبت سفارش خودرو، عدم شفافیت و صداقت مدیران صنعت خودروی کشور و مساله تحریم و آینده برجام همگی دست به دست هم دادند تا علاوه بر حوزه واردات، در بحث تولید خودرو نیز شاهد بروز معضلات عدیدهای باشیم و قیمت خودروهای داخلی و خارجی بصورت لحظهای در نوسان باشد.
اما علاوه بر مردم و مشتریان، واردکنندگان خودرو هم بعد از بسته شدن سامانه ثبت سفارش در سال گذشته متحمل ضررهای بسیاری شدند. برخی از شرکتها در آن زمان تا پای ورشکستگی نیز پیش رفتند و هر روز اقدام به تعدیل نیرو میکردند. بعد از باز شدن سامانه ثبتارش و افزایش تعرفهها بازهم شاهد تلاش مضاعف فعالان حوزه واردات خودرو بودیم اما درست در شرایطی که شرکتها درحال تطبیق خود با اوضاع جدید بودند، ممنوعیت دوباره واردات خودرو آن هم ظرف یک سال باعث شد تا واردکنندگان خودرو بیش از هر زمان دیگری خود را در معرض ورشکستگی ببینند.
*اما در شرایط فعلی چه راهکاری برای برونرفت شرکتها از این وضعیت دشوار وجود دارد؟
برخی از شرکتهای واردکننده خودرو به کشور بیشتر از آنکه به یک مجموعه بازرگانی و خدماتی حرفهای شبیه باشند، نمونه هایی شیک از بنگاههای خرید و فروش اتومبیل هستند. کار آنها صرفا دریافت پول از مشتریان، خرید خودرو با همان پول و در پایان نیز تحویل خودرو به مشتری بود و به سبب اجبار قانون، یک یا چند تعمیرگاه هم به منظور ارائه خدمات پس از فروش، افتتاح میکردند، اما پشت همه این فعالیتها به جای تفکر مدیریتی و اعمال ضوابط حرفهای احترام به مشتری، چیزی جز دیدگاه کسب سود به هر قیمتی نبود. در حال حاضر در صنعت خودروی جهان بحث خدمات پس از فروش و رضایت حداکثری مشتری در این حوزه، مقدم بر فروش خودرو میباشد و درحقیقت همین موضوع ضامن کسب سود بیشتر و رقابتپذیری شرکتهای موفق می باشد. در باب اهمیت خدمات پس از فروش شرکتهای عرضه کننده خودرو همین بس که طبق نظر بسیاری از کارشناسان، شرکت "بی ام دبلیو" بیش از آنکه از طریق فروش خودرو سود نماید از طریق خدمات پس از فروش سودآوری دارد. این حوزه از فعالیت در برخی شرکتهای ما در ایران با ضعف جدی مواجه است چنانکه مشاهده میکنیم برخی از شرکتهایی که بیشترین آمار واردات را هم ثبت میکردند، بین عرضه خودروهایشان و تعداد نمایندگیهای فعال خدماتشان هیچ تناسبی مشاهده نمیشود و به طور مثال، شرکتی که کمتر از ده نمایندگی در کشور داشت در برخی موارد بیشتر از شرکتهایی که حداقل بیست نمایندگی فعال داشتند خودرو وارد مینمود. در حال حاضر نیز همین شرکتها با آنکه سود بیشتری داشتند از شرکتهایی که متناسب با استانداردهای خدمات خود اقدام به واردات می کردند، بیشتر در معرض ورشکستگی قرار دارند.
اما در شرایط کنونی هم که واردات خودرو مختل شده و تصویری از آینده آن در مقابل چشمان فعالان این صنعت مشخص نیست، برخی شرکتهای عرضه کننده خودروهای وارداتی در کشور ما یا فعالیت خود را متوقف کرده اند و خبری از آنها یافت نمیشود یا بیش از آنکه به خدمات پس از فروش توجه کنند به دنبال راههای فرار از آن و یافتن مسیرهای میانبر برای کسب سود هستند، به طور مثال بحث تولید خودرو به جای واردات توسط برخی بنگاههای واردات خودرو از جمله همین راههای میانبر است. سوالی که باید از برخی از این شرکت ها پرسید این است که چطور تا قبل از ممنوعیت واردات به فکر تولید نبوده اند؟ آیا منظورتان از احداث خط تولید و مونتاژ صرفا راه اندازی یک سوله و تعویض لاستیک و روکش صندلی خودروهای خود با نمونههای ایرانی و اعلام داخلی سازی بیست درصدی است؟ آیا بین تعمیرگاهها و استانداردهای خدمات پس از فروشتان و میزان واردات خودرو از سوی شما تناسب و هماهنگی که سبب رضایت مشتری گردد وجود دارد؟
اگر به سوالاتی که در بالا مطرح شد پاسخ مثبت و خوبی می توانید بدهید، راه حل تولید به جای واردات برای شما به جای اینکه میانبر باشد راه حل نهایی است و حتما توصیه می شود همین مسیر را پی بگیرید اما در غیر اینصورت به جای تولید به فکر ارتقای سطح و استانداردهای خدمات پس از فروش خود باشید.
تجربه نشان داده در شرایط اقتصادی و سیاسی با ثبات کشور همه شرکت هایی که اقدام به عرضه خودروهای وارداتی میکنند از بازده مناسبی نسبت به سرمایهگذاری خود بهرهمند میشوند و سود بالایی کسب میکنند اما به محض وقوع بحران به راحتی از بازار حذف شده و مشتریان خود را با افت قیمت خودروهایشان به دلیل کمبود قطعات یدکی و خدمات مواجه میسازند، اما در نقطه مقابل شرکتهایی از بحران به سلامت خارج می شوند که خدمات پس از فروش مناسبی داشته اند و توانسته اند رضایت مشتریان را در این بخش جلب کنند. ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که در تدوین دستورالعمل و ضوابط اجرای خدمات پس از فروش که وزارت صنعت، معدن و تجارت به وارد کنندگان خودرو ابلاغ کرده به استانداردهای شرکتهایی مثل ولوو، مزدا و دایملر استناد شده است. اما شرکتهای واردکننده به بسیاری از استانداردها بی توجهی کردند و شخصی هم پیگیر این موضوع نبوده است.
در نهایت اینکه شرایطی که توسط مسئولین وزارت صمت بر فعالان صنعت خودروی کشور تحمیل شده بسیار دشوار و بحران تلقی میگردد. اما به شرکتها توصیه میکنیم از حالت شوک، سریع تر خارج شوند و به جای خانه نشینی ابتکار عمل را به دست گیرند و با طراحی ایدههایی نوین مثل طراحی اپلیکیشن، سرویس در منزل، ارائه قطعات با کیفیت با قیمت مناسب، ورود به حوزه کارشناسی حرفه ای و خرید و فروش اتومبیلهای دست دوم و غیره با دست پر به نمایشگاههای خودرو که هر ماهه در شهر های گوناگون برگزار میشود بیایند و علاوه بر حرکت به سمت سودآوری به چرخش مالی در صنعت خودرو کشور کمک کنند تا این بحران و این تصمیمات وزارت صمت به پایان خود نزدیک گردد.
نویسنده :
مهدی خزلی