رونمایی از نخستین اولترا کار دنیا با 3000 اسب بخار قدرت

این هیولای پرمدعا به یک پیشرانهٔ ۴ لیتری V10 توئین توربو مجهز شده که در دو سطح قدرت قابل انتخاب خواهد بود. این موتور توسط خود اسپایروس طراحی شده و توسعه یافته و بسیاری از اجزای آن مثل بلوک موتور، پیستون‌ها، شاتون‌ها و میل بادامک همگی از طریق چاپ سه‌بعدی ساخته شده‌اند. همچنین بلوک موتور از منیزیوم و آلومینیوم ساخته شده و پیستون‌ها، شاتون‌ها و سوپاپ‌های آن تیتانیومی هستند. دو توربوشارژر که از فیبر کربن، تیتانیوم، منیزیوم و ترکیبات سرامیکی ساخته شده‌اند هم این قطعات را همراهی می‌کنند. وظیفهٔ انتقال نیروی این موتور به هر چهارچرخ هم بر عهدهٔ یک گیربکس دوکلاچه است که اسپایروس آن‌را هفت یا هشت سرعته عنوان کرده است.

این موتور در نسخهٔ پایهٔ کائوس که Earth یا زمین نام دارد، ۲۰۵۰ اسب بخار قدرت و ۱۳۹۰ نیوتن متر گشتاور را با ردلاینی بین ۱۰ تا ۱۱ هزار rpm تولید می‌کند. به ادعای اسپایروس، این نسخه ظرف ۱.۹ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت و در ۷.۹ ثانیه به ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و ۴۰۰ متر را هم در ۸.۱ ثانیه طی می‌کند.

اما در نسخهٔ پرچم‌دار بنام جاذبه صفر (Zero Gravity) اعداد از این هم دیوانه‌وارتر هستند. خروجی موتور در این نسخه ۳۰۶۵ اسب بخار قدرت و ۱۹۸۵ نیوتن متر گشتاور است و ردلاین آن به ۱۱,۸۰۰ تا ۱۲,۲۰۰ rpm می‌رسد. به گفتهٔ اسپایروس، نسخهٔ جاذبه صفر کائوس سریع‌تر از خودروهای فرمول یک و یا هر وسیلهٔ نقلیهٔ چهارچرخ یا دوچرخی که تاکنون ساخته شده شتاب می‌گیرد. البته همهٔ این اعداد و ادعاها فعلاً فقط روی کاغذ هستند و هیچ‌کدام اثبات نشده‌اند.

درهرحال، به گفتهٔ شرکت یونانی، این نسخه ظرف ۱.۵۵ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت، ظرف ۱.۷ ثانیه از صد به دویست کیلومتر بر ساعت و در ۷.۱ ثانیه از صفر به سیصد کیلومتر بر ساعت می‌رسد. این شرکت برای مسافت ۴۰۰ متر هم عدد خارق‌العادهٔ ۷.۵ ثانیه را ادعا کرده که اکثر اثبات شود یک ثانیهٔ کامل از رکورددار فعلی یعنی ریماک نِورا سریع‌تر خواهد بود.

اسپایروس همچنین حداکثر سرعت کائوس را هم فراتر از ۵۰۰ کیلومتر بر ساعت اعلام کرده که بازهم اگر اثبات شود از رکورددارهای کنونی یعنی SSC تواتارا با ۴۵۵ کیلومتر بر ساعت و بوگاتی شیرون سوپراسپرت ۳۰۰ با ۴۹۰ کیلومتر بر ساعت سریع‌تر خواهد بود. به گفتهٔ اسپایروس، تلاش برای شکستن رکورد سرعت با این خودرو در پیست Ehra Lessien و با اسپانسری ردبول انجام خواهد شد.

کائوس در ظاهر با خطوط تیز و ورودی‌های هوای پیچیده در سراسر بدنه، بسیار تهاجمی و اغراق‌آمیز به نظر می‌رسد. موارد سؤال‌برانگیز در ظاهر این خودرو فاصلهٔ بسیار کم از سطح زمین و اوورهنگ کشیدهٔ جلو است که به نظر می‌رسد از روی کوچک‌ترین شیب‌ها هم نتواند رد شود. فضای نوسان تعلیق نیز به طرز عجیبی کم است و چرخ‌ها بسیار به دهانهٔ گلگیرها نزدیک هستند. البته این تصاویر فعلاً رندرهای دیجیتالی هستند و ممکن است نسخهٔ واقعی تفاوت‌هایی داشته باشد.

علیرغم اینکه کائوس در ظاهر شباهت‌هایی به خودروهای مشهور دارد (دماغه مشابه فراری انزو، طراحی عقب مشابه پینین‌فارینا باتیستا، چراغ‌های عقب مشابه آستون‌مارتین ولکان و…)، رینگ‌های آلیاژی منحصر فرد ۲۱ و ۲۲ اینچی و سر اگزوزهای چهارتایی که از طریق چاپ سه‌بعدی ساخته شده‌اند به متمایز شدن آن کمک کرده‌اند. به گفتهٔ اسپایروس، این خودرو از بهترین طراحی آئرودینامیکی که تاکنون در یک خودرو ارائه شده برخوردار بوده و داون‌فورس آن با خودروهای فرمول یک قابل‌مقایسه است.

کائوس برای یک اولتراکار خودروی بسیار بزرگی است زیرا ۵,۰۵۳ میلی‌متر طول، ۲,۰۶۸ میلی‌متر عرض و ۱,۱۲۱ میلی‌متر ارتفاع دارد و فاصلهٔ محوری آن ۲,۸۵۴ میلی‌متر است. نسخهٔ زمین این خودرو ۱۳۸۸ کیلوگرم وزن دارد اما نسخهٔ جاذبه صفر به لطف استفادهٔ گسترده‌تر از متریال عجیب و تکنولوژی پرینت سه‌بعدی در ساخت بیشتر قطعات آن، سبک‌تر بوده وزن آن به ۱۲۷۲ کیلوگرم رسیده است.

۷۸ درصد از بدنهٔ کائوس که از طریق چاپ سه‌بعدی ساخته شده، از آلیاژهای منیزیوم و تیتانیوم به همراه قطعاتی از فیبر کربن یا کولار است. سیستم تعلیق کاملاً مستقل و دو جناقی خودرو هم از تیتانیوم و منیزیوم ساخته شده است. برای متوقف کرد این هیولا نیز در هردو نسخه ترمزهای کربن سرامیکی خنک شونده با دیسک‌های سوراخ‌دار ۴۸۲ میلی‌متری در جلو ۴۴۲ میلی‌متری در عقب در نظر گرفته شده است. این دیسک‌ها از منیزیوم یا تیتانیوم هستند و کالیپرها نیز با چاپ سه‌بعدی ساخته شده‌اند.

در داخل خودرو، داشبورد ساده اما با غربیلک فرمانی موسوم به یوغ که نمایشگری لمسی در میانهٔ آن جای گرفته، کاملاً آینده‌نگر به نظر می‌رسد. یک نمایشگر عریض دیگر مقابل سرنشین، یک هدآپ دیسپلی و تنها چند کنترل فیزیکی هم روی کنسول میانی خودرو دیده می‌شود. اسپایروس برای ساخت تک‌تک قطعات داخلی خودرو از فیبر کربن، تیتانیوم، منیزیوم و آلکانترا استفاده کرده است. دیگر ویژگی‌های داخلی کائوس هم شامل تکنولوژی واقعیت افزوده، اینترنت ۵G، حسگر اثرانگشت، فرامین صوتی و دوربین تشخیص چهره می‌شود که حالات چهرهٔ راننده را می‌خواند تا ویژگی‌های رانندگی خودرو را طبق خلق‌وخو توانایی‌های او تنظیم کند.

اسپایروس برای اینکه اثبات کند کائوس فقط در چند رندر دیجیتالی و اعداد روی کاغذ خلاصه نمی‌شود و یک خودرویی واقعی است، طی ماه‌های آینده برای اولین بار آن‌را در آتن به نمایش عمومی درخواهد آورد. این شرکت همچنین اولتراکار خود را به‌منظور اولین بررسی مستقل در اختیار برنامهٔ تاپ گیر قرار خواهد داد. تلاش‌ها برای رکوردشکنی‌های مختلف با کائوس هم در سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ انجام خواهد گرفت.